فهرست مطالب

مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال هشتم شماره 1 (پیاپی 30، بهار 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/02/11
  • تعداد عناوین: 9
|
  • محسن رضاییان صفحه 1
  • سیدامین آیت الهی موسوی، بهرام یغمایی، میلاد مهرابیان صفحه 3
    زمینه و هدف
    سیر یکی از گیاهانی است که علاوه بر مصارف روزانه دارای خواص ضد عفونی کنندگی، ضد باکتریایی، دفع کرم و پایین آورندگی فشار خون می باشد. اهداف این تحقیق شامل: 1) بررسی اثرات ضد درماتوفیتی عصاره های متانولی و آبی گیاه سیر تازه بودار بر روی سه سویه قارچی ترایکوفیتون منتاگروفایتیس، میکروسپروم کانیس و میکروسپروم جیپسئوم، 2) تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (Minimum Inhibitory Concentration) قارچ های مذکور و 3) مقایسه غلظت های مختلف عصاره های گیاه مورد نظر با داروی ضدقارچی کتوکونازول، بوده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه آزمایشگاهی، پس از تهیه بولب سیر تازه بودار و خشک کردن آن، پودر حاصل به مدت 4 روز در متانول 80% خیسانده و سپس توسط دستگاه تقطیر در خلاء، تغلیظ گردید. ماده حاصل پس از 48 ساعت در دمای 50 درجه سانتی گراد خشک شده و از 200 میلی گرم آن غلظت های مختلف، از 625/0 میلی گرم در میلی لیتر تا 20 میلی گرم در میلی لیتر، تهیه گردید. قارچ های مورد نظر به روش نشاء کاری به محیط سابور و دکستروز آگار حاوی این غلظت ها افزوده شد. در این تحقیق از داروی کتوکونازول نیز به عنوان شاهد مثبت استفاده گردید.
    یافته ها
    حداقل میزان ممانعت کنندگی از رشد (MIC) دو قارچ ترایکوفیتون منتاگروفایتیس و میکروسپروم کانیس در هر دو عصاره متانولی و آبی یکسان بود، در حالی که اثر عصاره متانولی بر قارچ میکروسپروم جیپسئوم بیشتر از عصاره آبی آن می باشد. به طور کلی غلظت های 10 و 20 تمامی عصاره ها بیشترین اثر را در بازدارندگی از رشد تمامی قارچ های مورد آزمایش نشان دادند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، می توان گیاه سیر را چه به صورت عصاره آبی و چه به شکل عصاره متانولی بر علیه قارچ های درماتوفیت انسان دوست، حیوان دوست و خاک دوست موثر دانست.
    کلیدواژگان: سیر، درماتوفیت، ترایکوفیتون منتاگروفایتیس، میکروسپروم کانیس، میکروسپروم جیپسئوم
  • افروز آذرنگ، علی شمسی زاده، وحید شیبانی، سعید عزیزالهی، غلامرضا سپهری، محمد الله توکلی، محمد ابراهیم رضوانی، مهدی محمودی صفحه 11
    زمینه و هدف
    کالمودولین در مسیر سیگنالینگ مربوط به گیرنده های اپیوییدی دخیل است. هدف این مطالعه، بررسی اثر تزریق مزمن درون بطنی داروی W-7 که یک مهارکننده اختصاصی پروتئین کالمودولین است بر ایجاد تحمل به مورفین بوده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی از 75 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم استفاده شد. ابتدا با استفاده از دستگاه استرئوتاکس و مختصات بطن طرفی مغز بر اساس اطلس پاکسینوس و واتسون کانول گذاری جهت حیوان انجام شد و یک هفته برای بهبودی به حیوان فرصت داده شد. حیوانات مورفین را به صورت داخل صفاقی با مقدار روزانه 15 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 8 روز دریافت کردند. ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین با انجام آزمون Tail-Flick در روزهای 1، 3، 5 و 8 ارزیابی شد. داروی W-7 به صورت درون بطنی با مقادیر 25/0، 5/0 و 1 میکرومول به ازای هر موش، 10 دقیقه قبل از تجویز مورفین استفاده شد. در روزهایی که تست Tail-Flick انجام می شد داروی W-7 بعد از انجام آزمون تجویز گردید.
    یافته ها
    تزریق مورفین به مدت 8 روز سبب ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین شد. تجویز داروی W-7 به صورت روزانه به مدت 8 روز در مقدار 25/0 میکرومول به ازای هر موش نتوانست مانع بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین شود ولی مقادیر بالاتر W-7 (5/0 و 1 میکرومول به ازای هر موش) به طور معنی داری سبب مهار ایجاد تحمل شد.
    نتیجه گیری
    تجویز داخل بطنی W-7 به صورت مزمن موجب جلوگیری از بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین گردید. نتایج حاضر نشان دهنده نقش پروتئین کالمودولین و مسیرهای وابسته به آن در روند ایجاد تحمل به اثرات ضددری مورفین در پی تجویز مکرر این داروست.
    کلیدواژگان: کالمودولین، تحمل، مورفین، W، 7
  • احمد موحدیان، غلامرضا دشتی، غلامعلی نادری، مرجان خادمی زاده صفحه 19
    زمینه و هدف
    پراکسیداسیون لیپیدی به عنوان یک رویداد کلیدی در پیدایش آترواسکلروز مورد توجه قرار گرفته است. شواهد حاکی از آن است که تغییرات اکسیداتیو اسیدهای آمینه موجود در LDL منجر به تبدیل آن به شکل آتروژنیک شده که به وسیله ماکروفاژها برداشت می‎گردد. بنابراین کاهش تغییرات اکسیداتیو لیپوپروتئین ها از طریق افزایش ظرفیت آنتی‎اکسیدانی پلاسما می‎تواند روش موثری در جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی باشد. هدف در این مطالعه بررسی اثرات آنتی‎اکسیدانی و آنتی‎آتروژنیک اسید آمینه ال- ایزولوسین در خرگوش های با کلسترول بالا بوده است.
    مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی تعداد 15 عدد خرگوش نر سفید انتخاب و به سه گروه پنج‎تایی (گروه های کنترل نرمال، کنترل پرکلسترول و پرکلسترول تحت درمان با اسید آمینه ایزولوسین) تقسیم شده و به مدت 5 هفته تحت رژیم های غذایی خاص قرار گرفتند. فاکتورهای بیوشیمیایی تری‎گلیسرید (TG)، کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL-C)، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL-C)، ظرفیت آنتی‎اکسیدانی (AC)، مالون دی‎آلدئید (MDA) و دی‎ان های کونژوگه (CDS) در نمونه های خونی اندازه‎‎گیری گردید. بافت های شریان های کرونری نیز جدا شده و جهت ارزیابی بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    غلظت CDS پلاسما در گروه تحت درمان با ایزولوسین در مقایسه با گروه کنترل پرکلسترول کاهش داشت ولی این تفاوت معنی‎دار نبود. میزان کلسترول تام، LDL-C، HDL-C و AC پلاسما در گروه تحت درمان با ایزولوسین در مقایسه با گروه کنترل پرکلسترول افزایش نشان داد در حالی که میزان TG و MDA کاهش معنی‎داری داشت (05/0 p<). اندازه نسبی رگه های چربی تشکیل شده در عروق کرونری گروه های تحت درمان با ایزولوسین نسبت به گروه کنترل پرکلسترول کاهش داشت (05/0 p<).
    نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که اسیدآمینه ال- ایزولوسین با افزایش میزان ظرفیت آنتی‎اکسیدانی پلاسما و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی از تشکیل رگه های چربی در حیوانات پرکلسترول ممانعت به عمل آورده است.
    کلیدواژگان: آترواسکلروز، آنتی‎اکسیدان، رگه‎های چربی، ال، ایزولوسین، کلسترول
  • نازنین ضیاء شیخ الاسلامی، محسن رضاییان، مهناز تشکری صفحه 27
    زمینه و هدف
    عفونت های بیمارستانی با عوارض و مرگ و میر بالایی همراه هستند و استافیلوکوک آرئوس از علل عمده آن ها می باشد. در این میان ناقلین استافیلوکوک آرئوس از اهمیت به سزایی برخوردارند. طبق بررسی های انجام شده، پرسنل پزشکی همواره به عنوان منبع مهم عفونت های بیمارستانی مطرح بوده اند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ناقلین بینی استافیلوکوک آرئوس و مقاومت آنتی بیوتیکی آن در بین پرسنل بخش های بالینی بیمارستان علی ابن ابیطالب رفسنجان بوده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی بر روی پرسنل بخش های بالینی بیمارستان علی ابن ابیطالب رفسنجان انجام شد. افراد مورد مطالعه 220 نفر در طیف سنی 22 تا 58 سال بودند. با استفاده از سواپ استریل، نمونه از عمق وستیبول قدامی بینی تهیه و کشت داده شد. جهت تشخیص استافیلوکوک آرئوس از تست های کاتالاز، کواگولاز و DNase و جهت آنتی بیوگرام، از دیسک های پنی سیلین، سفیکسیم، وانکومایسین، اگزاسیلین، اریترومایسین، کلیندامایسین، سفازولین، نیتروفورانتوئین، کوتریموکسازل، سیپروفلوکساسین، سفالوتین، داکسی سیکلین و متی سیلین استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های آماری T و مجذور کای انجام گرفت و مقدار P کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی داری آزمون در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    از بین 220 نفر پرسنل، 44 نفر (20%) ناقل بینی استافیلوکوک آرئوس بودند. مقاومت دارویی در افراد ناقل بینی نسبت به پنی سیلین (100%)، سفیکسیم (100%)، متی سیلین (7/97%)، اگزاسیلین (3/77%)، اریترومایسین (4/11%)، داکسی سیکلین (1/9%)، سفالوتین (9/6%)، سیپروفلوکساسین (8/6%)، کوتریموکسازل (5/4%)، کلیندامایسین (3/2%)، سفازولین (3/2%) و مشاهده شد نسبت به نیتروفورانتوئین و وانکومایسین (حساس) بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به آمار چشمگیر ناقلین بینی استافیلوکوک آرئوس در پرسنل بیمارستان به خصوص موارد بالای مقاوم به متی سیلین، اگزاسیلین و پنی سیلین، جهت پیشگیری از عفونت های بیمارستانی در درجه اول شناسایی افراد حامل این میکرب در تمامی پرسنل بیمارستان و در قدم بعدی درمان آن ها پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: ناقلین بینی، استافیلوکوک آرئوس، پرسنل بیمارستان، مقاومت آنتی بیوتیکی
  • صدیقه اسماعیل زاده، محبوبه فرامرزی صفحه 37
    زمینه و هدف
    پاسخ ضعیف تخمدان به داروهای محرک تخمک گذاری از مهم ترین مشکلات روش های کمک باروری است. هدف این مطالعه شناسایی فاکتورهای موثر بر پاسخ تخمدانی به گنادوتروپین در سیکل درمانی (In Vitro Fertilization) IVF بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 306 زن زیر 40 سال که برای اولین بار در مرکز ناباروی فاطمه الزهرا (س) بابل تحت درمان IVF قرار گرفتند، انجام شد. پاسخ دهندگان براساس تعداد فولیکول های غالب به سه گروه پاسخ ضعیف، طبیعی و بالا تقسیم شدند و فاکتورهای موثر احتمالی بر پاسخ تخمدانی در آن ها بررسی شد.
    یافته ها
    میانگین سن زنان در پاسخ دهندگان ضعیف و طبیعی، بیشتر از پاسخ دهندگان بالا بود. میانگین طول مدت ناباروری، سطح FSH و LH پایه روز دوم سیکل، تعداد آمپول های گنادوتروپین تجویز شده و طول مدت تحریک تخمدانی در سه گروه اختلاف معنی داری نداشت. میانگین تعداد اووسیت های استخراج شده در سه گروه پاسخ دهنده ضعیف تخمدانی (79/1 ± 73/2)، طبیعی (3/3 ± 62/6) و بالا (62/5 ± 8/14) به طور معنی داری متفاوت بود. در آنالیز رگرسیون چند متغیره، طول مدت ناباروری و سطح LH پایه روز دوم سیکل از متغیرهای مستقل پیش گویی کننده باروری تخمک بودند.
    نتیجه گیری
    در آنالیز رگرسیون چند متغیره، نشانگرهای پاسخ تخمدانی به جز LH روز دوم سیکل و طول مدت ناباروری، معیار قابل پیش بینی بر باروری تخمک نبودند، بنابراین انتخاب ورود زنان به سیکل درمانی IVF بر اساس معیارهای پاسخ تخمدانی به بررسی های بیشتری نیاز دارد.
    کلیدواژگان: لقاح خارج رحمی، تحریک تخمک گذاری، پاسخ تخمدانی
  • محمد الله توکلی، هدی رضایی، نجمه کامرانی، علی شمسی زاده، روح الله مولودی، فاطمه امین، فریبا خاتمی، محمد ابراهیم رضوانی، علی اصغر پورشانظری، علی روح بخش صفحه 49
    زمینه و هدف
    شواهد موجود نشان می دهند که اسید اسکوربیک اثرات آنتی اکسیدانی داشته و مبتلایان به سکته مغزی که سطح سرمی اسید اسکوربیک در آن ها بالا بوده است، عملکرد و پیامد رفتاری بهتری داشته اند. در این مطالعه اثر محافظت نورونی اسید اسکوربیک 3 ساعت پس از ایسکمی مغزی مدل آمبولیک بررسی شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، حیوانات به سه گروه حلال، اسید اسکوربیک و کنترل جراحی تقسیم شدند. سکته مغزی با تزریق لخته از قبل تشکیل شده به داخل شریان مغزی میانی راست ایجاد شد. 48 ساعت پس از سکته، مغز حیوانات برش داده شده و پس از رنگ آمیزی با تترازولیوم کلرید، حجم انفارکتوس با کمک یک نرم افزار پردازشگر تصویر اندازه گیری شد. هم چنین آزمون های رفتاری شامل اختلالات نورولوژیک و نارسایی حسی در ساعات 24 و 48 پس از القاء ایسکمی بررسی گردیدند.
    نتایج
    حجم انفارکتوس در گروه کنترل 6/2±41/29% و گروه اسید اسکوربیک 57/1±52/9% بود. در مقایسه با گروه کنترل، اسید اسکوربیک حجم انفارکتوس مغزی را به طور معنی داری کاهش داد (001/0 P). هم چنین، درمان تاخیری با اسید اسکوربیک اختلالات نورولوژیک (05/0> p) و نارسایی حسی (001/0> p) را در 48 ساعت پس از سکته مغزی بهبود بخشید.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه حاضر نشان داد که اسید اسکوربیک ممکن است اثرات مفیدی در درمان و مراقبت سکته مغزی داشته باشد. مطالعات بیشتری برای بررسی اثرات محافظت نورونی اسید اسکوربیک پس از سکته مغزی لازم است.
    کلیدواژگان: ایسکمی مغزی، اسید اسکوربیک، محافظت نورونی، مدل آمبولیک
  • اصغر رضاسلطانی، محمد خالقی فر، آرش توکلی، علیرضا احمدی پور صفحه 59
    زمینه و هدف
    ت مرین ات ایزومتریک به روش سنتی و تمرینات کششی تاکنون برای درمان بیماران با گردن درد مزمن با علت ناشناخته استفاده شده اند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین ات تسهیل عصبی عضلانی یا Neuromuscular Facilitation Exercises ((NFE بر میزان درد و قدرت عضلات صاف کننده و خم کننده گردن و مقایسه آن با تمرین درمانی سنتی یا Traditional Exercise Therapy ((TET در بیماران با گردن درد مزمن بوده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه بالینی کنترل شده از نوع تصادفی یک سو کور، 31 بیمار شامل 16 مرد و 15 زن از کارمند ان دفتری با تشخیص گردن درد مزمن به طور تصادفی در دو گروه درمان ی شامل گروه NFE (11 نفر) و گروه TET (10 نفر) و یک گروه شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. بیماران گروه NFE تمرینات تسهیل عصبی عضلانی به روش تحریک حس عمقی گردن و اندام فوقانی و بیماران گروه TET تمرینات درمانی تقویتی و کششی عضلات گردن را به روش سنتی انجام دادند. گروه شاهد یک دفترچه شامل آموزش حفظ وضعیت های مناسب بدن طی کارهای روزمره را دریافت کردند. قدرت عضلانی گردن به وسیله دستگاه ایزومتر و میزان درد بوسیله روش Visual Analogue Scale (VAS) ارزیاب ی شد.
    یافته ها
    اختلاف میانگین قدرت عضلات صاف کننده و خم کننده گردن بین قبل و بعد از درمان در گروه NFE 6/2 4 % و 5 / 2 1 % و در گروه TET 8/ 13 % و 1/1 1 % افزایش یافت. کاهش درد در گروه NFE 1/78% و در گروه TET 3/31% بود. در گروه کنترل میزان افزایش قدرت عضلانی عضلات صاف کننده 5/ 1% و خم کننده 6/ 2 % و کاهش درد 9/ 5 % بود.
    نتیجه گیری
    تمرینات تسهیل عصبی عضلانی به صورت یک روش موثر تر در کاهش درد و بازگشت قدرت عضلات نسبت به تمرینات سنتی در بیماران با گردن درد مزمن ظاهر شد. برنامه درمانی تمرینات حس عمقی می تواند یک روش مفید در کاهش ناتوانی بیماران مبتلا به گردن درد مزمن با علت ناشناخته باشد.
    کلیدواژگان: تمرین تسهیل عصبی عضلانی، ورزش های سنتی، در د مزمن گردن
  • عبدالحمید عمویی، محمود اشرفی صفحه 69
    زمینه و هدف
    مالفورماسیون برونکوپولموناری فورگات جزء ناهنجاری های مادرزادی نادر دستگاه تنفسی و گوارش فوقانی می باشد. فیستول برونکوازوفاژیال مادرزادی در صورتی که توام با اترزی مری نباشد جزء آنومالی های نادراست. فیستول برونکوازوفاژیال که برونش مستقیم از مری جدا شود و همراه با هیپوپلازی ریه باشد بسیار نادر است و تاکنون12 مورد گزارش شده است که نادر بودن آن ما را بر آن داشت که مورد حاضر را گزارش کنیم.
    شرح مورد: بیمار شیرخوار پسر 3 ماهه که با علایم سرفه، ویزینگ، تاکی پنه و FTT (Failur to Thrive) مراجعه کرده بود و در گرافی سینه آپلازی ریه راست، در CT اسکن هیپوپلازی ریه و در اسکن رادیونوکلئید ریه، عدم مشاهده ریه راست گزارش شده بود. در برونکوسکوپی رژید، برونش اصلی راست مشاهده نشد و در مطالعه upper GI contrast یک فیستول برونکوازوفاژیال مشاهده شد. بیمار تحت عمل جراحی توراکوتومی پوسترولترال راست قرار گرفت. ریه هیپوپلاستیک راست توسط برونش اصلی به یک سوم تحتانی مری متصل بود. جهت بیمار پنومونکتومی انجام شد و برونش راست از روی مری قطع و مری ترمیم شد.
    نتیجه گیری
    در هر بیماری که در رادیوگرافی قفسه سینه آپلازی ریه مطرح شده است بایستی این بیماری بسیار نادر را در نظر داشت و پس از انجام CT اسکن ریه، ازوفاگوگرام جهت رد فیستول برونکوازوفاژیال انجام شود.
    کلیدواژگان: مالفورماسیون برونکوپولموناری فورگات، فیستول برونکوازوفاژیال، Pulmonary sequestration، شیرخوار
|
  • S.A. Ayatollahi Mousavi, B. Yaghmai, M. Mehrabian Page 3
    Background And Objectives
    Although, more than three hundred thousands types of herbs have been recognized so far, just ten thousand ones have been tested for their pharmacological specificity. Garlic which is not used daily has antiseptic, antibacterial, antihelminths and blood pressure reducing specificities. The objectives of this study are to: 1) study the antifungal activity of the aqueous and methanol extracts of garlic on Trichophyton mentagrophytes, Microsporum gypseum and Microsporum canis. 2) know the minimum amount of inhibitory concentration (MIC) of the garlic extracts on these dermatophytes. 3) compare the effects of the different dilutions of garlic extracts with ketoconazole.
    Materials And Methods
    In this laboratory study, the fresh bulb of garlic was cleaned, skinned, dried and powdered. Garlic powder was solved in 80% methanol and distilled water. This yellow solution remained in lab for four days. After steaming, filtering and concentrating, the concentrated solution was kept inside the pipette in oven for 48h in 50ºC in order to make the dry extract. Methanol and aqueous dilutions (0.625 mg/ml, 1.25 mg/ml 2.5 mg/ml, 5 mg/ml, 10mg/ml and 20 mg/ml), from 200mg powder of the concentrated extracts of garlic were prepared separately. Three strains of dermatophytes were cultured on the media which contained different dilutions.
    Results
    The MIC of the aqueous and methanol extracts of garlic on T. mentagrophytes and M. canis was the same however, the effect of methanol extract on M. gypseum was more than effect of the aqueous extract. In total, extract dilations of 10mg/ml and 20 mg/ml had the highest effects on the growth of these dermatophytes.
    Conclusion
    On the basis of the results of this study, it is clear that garlic plant in either aquatic or methanolic extract could be effective against Geophilic, Zoophilic & Anthropophilic fungi
  • A. Azarang, A. Shamsizadeh, V. Sheibani, S. Azizollahi, Gh.R. Sepehri, M. Allahtavakoli, M.E. Rezvani, M. Mahmoodi Page 11
    Background And Objectives
    Calmodulin is involved in signaling pathways of opioid receptors. The present study was performed to determine the effect of chronic intracerebroventricular (ICV) administration of W-7, a specific calmodulin inhibitor, on the development of morphine tolerance.
    Materials And Methods
    This experimental study was carried out on 75 male wistar rats weighing 200-250 g. The cannula was placed in the lateral ventricle of rat's brain according to the Paxinos and Watson atlas using the stereotaxic instrument. Rats were allowed a 7 day recovery period after the surgery for implantation of the cannula. Morphine was injected intraperitoneally based on a daily dose of 15mg/kg for 8 days. The development of tolerance to analgesic effects of morphine was measured on days 1, 3, 5 and 8 by Tail-Flick test. W-7 (0.25, 0.5 and 1micromol/rat) was injected as ICV each day 10 minutes prior the morphine administration. On days that Tail-Flick test was performed W-7 was administered after the test.
    Results
    Chronic administration of morphine alone for 8 days induced tolerance to its antinociceptive effect. ICV administration of W-7 in dose of 0.5 and 1 micomol/rat could prevent the development of morphine tolerance. However administration of W-7 in dose of 0.25 micomol/rat could not prevent the development of morphine tolerance
    Conclusion
    Chronic ICV administration of W-7 (a specific calmodulin inhibitor) inhibited the development of morphine tolerance. These results indicate that calmodulin and calmodulin- dependent pathways may play a role in the morphine tolerance process.
  • A. Movahedian, Gr. Dashti, Ga. Naderi, M. Khademiezadeh Page 19
    Background And Objectives
    Lipid Peroxidation is nominated as a key event in the development of atherosclerosis. Some evidences suggest that oxidative modifications of amino acids in low density lipoprotein (LDL) particles lead to its conversion to an atherogenic form which is taken up by macrophages. Therefore the reduction of oxidative modification of lipoproteins by increasing plasma antioxidant capacity (AC) could be an effective method in preventing cardiovascular diseases. In this experimental study, antioxidant and antiatherogenic effects of L-Ile were investigated in hypercholesterolemic rabbits.
    Materials And Methods
    Fifteen male New Zealand white rabbits were divided into three groups (normal control, hypercholesterolemic control and hypercholesterolemic treated with L-Ile). Animals were fed with special diets for five weeks and then plasma total cholesterol (TC), triglycerides (TG), high density lipoprotein cholesterol (HDL-C), low density lipoprotein cholesterol (LDL-C), conjugated diens (CDs), malondialdehyde (MDA) and AC were measured. Coronary arteries were obtained in order to measure fatty streaks formation by histological studies.
    Results
    Plasma level of CDs was decreased in L-Ile treated group compared to the hypercholesterolemic control group, but it was not significant. The levels of plasma TC, LDL-C, HDL-C and AC, in the treated group had an increase in comparison with the hypercholesterolemic control group, while the levels of plasma TG and MDA were decreased. The mean size of produced fatty streaks also showed significant reduction in the treating group compared to hypercholesterolemic control group.
    Conclusion
    The results showed that L-Ile has prevented fatty streaks formation by increasing plasma antioxidant capacity and decreasing lipid peroxidation in hypercholesterolemic rabbits.
  • N. Zia Shekholeslami, M. Rezaeian, M. Tashakori Page 27
    Background And Objectives
    Staphylococcus aureus carriers are among the important causes of nosocomial infections. According to the studies, medical and health workers have always been considered as a source of nosocomial infections. The aim of this study is determination of the prevalence of the nasal carriers of staphylococcus aureus and antibiotic resistance in clinical ward's staffs in Ali- Ebne Abitaleb hospital, in Rafsanjan.
    Material And Methods
    This cross- sectional study was done in clinical wards staffs, of Ali- Ebne Abitaleb hospital. Two handred and twenty people between 22 and 58 years old were studied. Sampels were obtained by sterile swabs from deep tissue of anterior nares and then cultured. For identification of staphylococcus aureus, the major tests of catalase, coagolase and DNase were done. Disks of penicillin, cefixim, vancomycin, oxacillin, erythromycin, clindamycin, cefazolin, nitrofurantion, co- trimoxozole, ciprofloxacin, cephalothin doxycyclin and methicillin were used for antibiogram. Data were analyzed using SPSS. Chi- Square and T tests were used where appropriate.
    Results
    Among the 220 staffs who were studied, 44(20%) were nasal carriers of staphylococcus aureus. Resistance to antibiotics were as follows: penicillin (100%), cefixim(100%), methicillin (97.7%), oxacillin (77.3%) erythromycin (11.4%), doxycyclin (9.1%), cephalotin (6.9%), ciprofloxacin (6.8%), co- trimoxozole (4.5%), clindamycin (2.3%), cefazolin (2.3%) and nitrofurantoin and vancomycin(sensitive).
    Conclusion
    Considering the remarkable number of nasal carriers of staphylococcus aureus, and specially the high resistance to methicillin, oxacillin and penicillin among hospital staff, in order to prevent nosocomial infections we suggest that the carriers among the staff should be identified and treated properly.
  • S. Esmaeilzadeh, M. Faramarz Page 37
    Background And Objectives
    Poor responding of ovaries to ovarian stimulating drugs is one of the most important problems in assisted reproductive technologies. The aim of this study was to identify factors affecting the gonadotropin-induced ovarian response to induction of ovulation for In Vitro Fertilization (IVF) cycles.
    Materials And Methods
    This descriptive-analytic study was conducted using data of 306 women under 40 years old who had undergone IVF for the first time. The participants were divided into three groups, based on the number of dominant follicles as follows poor, normal, and high responders. Factors affecting ovarian response and also independent predictor variables of fertilization were assessed by multiple regression.
    Results
    The mean age of the poor and normal responders was higher than that among the high responders. There were no significant differences among the three groups regarding the mean duration of infertility, the basal serum level of FSH and LH on day 2, the number of prescribed vials of gonadotropin, and the duration of ovarian stimulation. The mean number of retrieved oocytes with a significant difference were as follow poor responders (2.73±1.79), normal responders (6.62±3.3) and high responders (14.8 ± 5.62). Poor responders had fewer transferred embryos than high responders. Multivariate analysis showed that only duration of infertility and basal serum level of LH were independent predictors for clinical fertilization.
    Conclusion
    The results of the multivariate regression analysis showed that apart from the serum level of LH on day 2 and duration of infertility the other markers of ovarian responses were not applicable. More investigations are needed to introduce factors that could be used for selection of women eligible for IVF cycles.
  • M. Allahtavakoli *, H. Rezaee, N. Kamrany, A. Shamsizadeh, R. Moloudi, F. Amin, F. Khatami, M.E. Rezvani, A.A. Pourshanazari, A. Rohbakhsh Page 49
    Background And Objectives
    Evidences suggest that acid ascorbic (AA) has antioxidative effects and stroke patients with high levels of acide ascorbic (AA), show better behavioral outcomes. In this study, the neuroprotective effect of AA, was investigated 3 hours after embolic model of cerebral ischemia.
    Materials And Methods
    In this experimental study, rats were assigned to vehicle, AA and sham-operation. Stroke was induced by embolizing a preformed clot into the right MCA. For measuring infarct volume, 48 h later, the brain was removed, sectioned and stained with triphenyltetrazolum chloride and analyzed by a commercial image processing software program. Behavioral tests including neurological deficits and sensory impairment were also applied at 24 and 48 hours after the embolization.
    Results
    The infarct volume in control and AA groups was 29.41± 2.6% and 9.52±1.57%, respectively. Compared to the control group, AA significantly decreased infarct volume (p<0.001). AA late therapy also improved neurological deficits (p<0.05) and sensory impairments (p<0.001) at 48 h after the stroke.
    Conclusion
    Our data showed that AA may have beneficial effects on treatment and management of stroke. Further studies should be undertaken to clarify the neuroprotective effects of AA after stroke.
  • A. Rezasoltani, M. Khaleghifar, A. Tavakoli, A.R. Ahmadipour Page 59
    Background And Objectives
    Many therapeutic exercise programs like isometric exercises have been recommended to treat patients with chronic neck pain. The aim of this study was to detect and compare the effectiveness of neuromuscular facilitation exercise (NFE) and traditional neck exercise therapy (TET) on the treatment of patients with chronic non-specific neck pain (CNNP).
    Materials And Methods
    In this randomized control trial study, thirty-one patients (16 males, mean age 35.6 years old and 15 females, mean age 36.9 years old) with CNNP participated. The patients were all bank employees. Patients were randomly assigned into the treatment groups (Group NFE, n= 11 and Group TET, n= 10) and a control group (group C, n = 10). The control group was instructed to care about their correct position while working and during activities of daily living. Neck muscle strength was measured using an isometric neck muscle strength measurement device, and neck pain was assessed using visual analogue scale.
    Results
    The strength of neck extensor and flexor muscles were improved up to 24.6% and 21.5% in NFE group and 13.8% and 11.1% in the TET group respectively. The mean percentage differences of pain were 78.1% in the NFE group and 31.3% in TET group. Only minor changes occurred in the control group (1.5%, 2.6% and 5.9%).
    Conclusion
    Neuromuscular facilitation exercise therapy program used in this study appeared to be a more effective method than the traditional one for restoring neck muscle strength and in reduceing pain in patients with chronic non-specific neck pain. This program may be a useful method to reduce pain and disability in patients with non-specific neck pain.
  • A.H. Amouee, M. Ashrafi Page 69
    Background And Objectives
    Bronchopulmonary foregut malformations are a group of rare congenital anomalies affecting the respiratory and upper gastro-intestinal tract. Congenital Broncho-esophageal fistula (BEF) if not associated with esophageal atresia is a rare anomaly. Further BEF in which the right main stem bronchus originates from the esophagus with lung hypoplasia is a very rare anomaly. Only 12 cases have been reported up to date. Case Report: The patient, a 3-month-old infant, was admitted with cough, wheezing, tachypena and FTT. Chest X-ray revealed right lung aplasia. Chest CT scan demonstrated lung hypoplasia. Perfusion scan demonstrated negligible function on the right lung. Rigid bronchoscopy showed absence of right main bronchus. An upper GI contrast study demonstrated a right bronchoesophageal fistula. Right posterolateral thoracotomy was discovered as the right main bronchus originating from the lower third of the esophagus communicated with a hypoplastic of the right lung. The right lung was removed and fistula was ligated.
    Conclusion
    In patients with pulmonary aplasia in CXR, we should rullout broncho-esophageal fistula after pulmonary CTscan with esophagography.